معرفی کیت رنگ آمیزی گرم
Gram stain kit
رنگ‌آمیزی گرم جزء تکنیک‌های مهم و با کاربرد گسترده می‌باشد که در سال 1884 توسط دکتر کریستین گرم (Dr. Christian Gram) ابداع شد. این رنگ‌آمیزی، باکتری‌ها را به دو دسته‌ی گرم مثبت و گرم منفی طبقه‌بندی می‌کند. هم‌چنین این رنگ‌آمیزی کمک به تعیین مورفولوژی سلولی، اندازه و طبقه‌بندی باکتری‌ها کرد.
اساس روش رنگ‌آمیزی گرم ناشی از تفاوت دیواره سلول در باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت است. در باکتری‌های گرم مثبت ساختار شیمیایی اصلی دیواره، یعنی پپتیدوگلیکان، لایه‌ای ضخیم است و پس از متراکم شدن در اثر آبگیری با رنگبر، نفوذناپذیر شده و مانع از خروج کمپلکس کریستال ویوله- ید از سلول می‌شود. ولی در دیواره سلول‌های گرم منفی، پپتیدوگلیکان لایه ظریفی از دیواره را تشکیل می‌دهد و بقیه دیواره از جنس چربی‌هاست که در رنگبر حل شده و از بین می‌رود. کمپلکس کریستال ویوله- ید به‌راحتی از پروتوپلاسم شسته شده و از سلول خارج می‌شود.
هنگامی که باکتری با رنگ اولیه کریستال ویولت رنگ می‌شود و توسط ماده خشک کننده ثابت می‌شود، برخی از باکتری‌ها می‌توانند رنگ اولیه را حفظ کنند و برخی توسط الکل بی‌رنگ می‌شوند.
دیواره سلولی باکتری‌های گرم مثبت دارای لایه ضخیمی از کمپلکس‌های پروتئین-قندی به نام پپتیدوگلیکان است و محتوای لیپید آن کم است. رنگ زدایی سلول باعث کم آبی و کوچک شدن این دیواره سلولی ضخیم می‌شود که منافذ دیواره سلولی را می‌بندد و از خروج رنگ از سلول جلوگیری می‌کند.
بنابراین اتانول نمی‌تواند کمپلکس کریستال ویولت-ید را که به لایه ضخیم پپتیدوگلیکان باکتری گرم مثبت متصل شده و به رنگ آبی یا بنفش به نظر می‌رسد را حذف کند.
در مورد باکتری‌های گرم منفی، دیواره سلولی کمپلکس کریستال ویولت-ید را نیز می‌گیرد اما به دلیل لایه نازک پپتیدوگلیکان و لایه بیرونی ضخیم که از لیپیدها تشکیل شده است، کمپلکس کریستال ویولت-ید شسته می‌شود. هنگامی که آن‌ها در معرض الکل قرار می‌گیرند، رنگ زدا، لیپیدهای دیواره سلولی را حل می‌کند، که به کمپلکس کریستال بنفش-ید اجازه می‌دهد تا از سلول‌ها خارج شود. سپس با آغشته شدن مجدد به سافرانین، رنگ را گرفته و قرمز رنگ می‌شود.
اگر پزشک مشکوک به عفونت باکتریایی باشد از رنگ‌های گرم و کشت باکتری استفاده می‌کنند. البته، این آزمایش‌ها اطلاعات متفاوتی را ارائه می‌دهند.
بطور معمول کشت باکتری در کنار رنگ آمیزی گرم انجام می‌گردد. در آزمایش کشت باکتری، کارشناس آزمایشگاه ، سلول‌هایی را از نمونه‌ای که برای رنگ‌آمیزی گرم است، می‌گیرد و آن را در محیطی ویژه برای گسترش رشد سلولی قرار می‌دهد. نتایج اغلب در عرض چند روز در دسترس هستند، اما برخی از انواع باکتری‌ها به کندی رشد می‌کنند، که ممکن است چند روز یا بیش‌تر طول بکشد. هنگامی که سلول‌ها به اندازه کافی تکثیر و رشد کردند، کارشناسان باکتری‌های کشت شده را برای تعیین نوع دقیق آن‌ها بررسی می‌کنند.
رنگ‌آمیزی گرم شامل اعمال یک رنگ بر روی نمونه در لام‌های میکروسکوپ شیشه‌ای و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ برای تعیین این‌که آیا اصلاً باکتری وجود دارد یا خیر. اگر باکتری وجود داشته باشد، کارشناسان آزمایشگاه می‌توانند گرم منفی یا گرم مثبت بودن آن‌ها را بر اساس صورتی تا قرمز یا بنفش تا آبی در زیر رنگ ببینند. انواع مختلف باکتری‌ها یا گرم منفی یا گرم مثبت هستند.
در حالی که رنگ‌های گرم نتایج سریع‌تری نسبت به کشت باکتری ارائه می‌دهند، در بیش‌تر موارد، رنگ‌آمیزی گرم برخلاف کشت باکتری نمی‌تواند نوع باکتری را تشخیص دهد. با این حال، رنگ‌های گرم می‌تواند به پزشکان در جهت درست برای تجویز درمان کمک کند.
پزشکان برای کمک به تشخیص و درمان برخی عفونت‌های باکتریایی، مانند عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) و ذات الریه باکتریایی، رنگ‌های گرم را سفارش می‌دهند. پزشک ممکن است همیشه درخواست رنگ‌آمیزی گرم برای کمک به تشخیص شرایط ناشی از باکتری را ندهند. به‌عنوان مثال، آن‌ها معمولاً برای مسمومیت غذایی رنگ‌آمیزی گرم نمی‌کنند، اما انجام این کار از طریق نمونه مدفوع (مدفوع) امکان‌پذیر است.
پزشکان معمولاً زمانی که مشکوک به عفونت باکتریایی یا گاهی اوقات قارچی هستند، درخواست رنگ آمیزی گرم به همراه کشت باکتری می‌کنند. این یکی از رایج‌ترین راه‌ها برای تشخیص سریع عفونت باکتریایی در بدن شما است.
بسته به نوع عفونتی که ممکن است داشته باشید، بسیاری از انواع ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند نمونه‌ای را برای آزمایش رنگ‌آمیزی گرم جمع آوری کنند.
به‌عنوان مثال، یک متخصص زنان ممکن است یک سواب برای آزمایش رنگ‌آمیزی گرم سوزاک جمع آوری کند و یک متخصص ریه ممکن است نمونه‌ای از تف یا مخاط شما را از سرفه جمع‌آوری کند تا از آن برای آزمایش رنگ‌آمیزی گرم پنومونی باکتریایی استفاده کند. سپس نمونه را در یک ظرف استریل قرار می‌دهد و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد. یک کارشناس آزمایشگاه نمونه را روی اسلایدهای میکروسکوپ اعمال می‌کند، یک سری رنگ‌ها را اعمال می‌کند و به نمونه زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند. آن‌ها گزارشی تهیه می‌کنند و آن را با پزشک شما به اشتراک می‌گذارند.
باکتری‌های گرم مثبت دارای دیواره سلولی هستند که حاوی لایه‌های ضخیمی از پپتیدوگلیکان است، ماده‌ای که دیواره سلولی بسیاری از باکتری‌ها را تشکیل می‌دهد. پپتیدوگلیکان حدود ۹۰ درصد از دیواره سلولی باکتری‌های گرم مثبت را تشکیل می‌دهد. این باعث می‌شود که زیر رنگ گرم آبی تا بنفش به نظر برسند.
باکتری‌های گرم منفی دارای دیواره‌های سلولی با لایه‌های نازک پپتیدوگلیکان (۱۰ درصد دیواره سلولی) و محتوای چربی (اسید چرب) بالا هستند. این باعث می‌شود که در زیر رنگ گرم قرمز تا صورتی به نظر برسند.
محتوای کیت رنگ آمیزی گرم برند سورینا طب آزما:
نام محصول | تعداد | حجم |
معرف شماره ۱: محلول کریستال ویولت | 1 | 100CC |
معرف شماره ۲ : محلول لوگول | 1 | 100CC |
معرف شماره ۳ : محلول رنگبر | 1 | 100CC |
معرف شماره ۴: محلول سافرانین | 1 | 100CC |
روش انجام آزمایش:
- یک اسلاید تمیز و بدون چربی بردارید.
- یک گستره میکروبی تهیه کنید پس از خشک شدن گستره میکروبی در معرض هوا به کمک حرارت آن را تثبیت کنید.
- نمونه‌ها باید به مدت ۶۰ ثانیه با کریستال ویوله (معرف ۱) رنگ شود.
- پس از شست و شوی نمونه‌ها با آب لایه میکروبی را با لوگول (معرف ۲) پوشش دهید سپس ۶۰ ثانیه صبر کنید.
- نمونه‌ها را با آب شست و شو دهید.
- نمونه‌ها را توسط رنگبر (معرف ۳) به مدت ۵–۶ ثانیه بی‌رنگ کنید.
- نمونه‌ها را با آب شست و شو دهید.
- سپس با سافرانین (معرف ۴) به مدت ۳۰ ثانیه رنگ کنید.
- پس از شست و شوی نمونه، آن را خشک کنید و زیر میکروسکوپ مشاهده کنید.
